reinkarnacja w wicca

Gość

podziele sie swoja dotychczasowa wiedza na ten temat..oby nikt mnie nie wysmial:>

wedlug wicca reinkarnacja pomaga osiagnac duszy doskonalosc. Dusza odradza sie wielokrotnie, a kazde zycie dostarcza nam nowych nauk. Owy proces trwa az do uzyskania stanu perfekcji. Rozwoj ten hamuja wszystkie negatywne emocje takie jak zazdrosc czy chciwosc. Co wiec dzieje sie po smierci? Cialo umiera, jednak dusza egzystuje nadal. Dusze, ktore osiagnely stan perfekcji, wyzwalaja sie z cyklu i dolaczaja do Boga i Bogini. Wiara w reinkarnacje ma na celu uwolnienie wyznawcow od strachu przed smiercia. Dodatkowo musze wspomniec o tym, iz w Wicca reinkarnacja polega na nieco innych zasadach niz w kulturze Dalekiego Wschodu. Otoz, po smierci ludzka dusza reinkarnuje tylko do postaci ciala ludzkiego, tzn. nie mozesz byc zwierzeciem, roslina, itp., jestes nadal czlowiekiem. to taki telegraficzny skrot. jesli hcecie wiecej informacji-chetnie sie podziele Smile

blessed be or something else whatever You want Wink

Hmmmm, ciekawy temat Wink

.
A to nie jest czasem tak, że dusze idą do Boga tylko, bo on za to odpowiada, a nie Bogini?

Gość

Watislav napisał:

Hmmmm, ciekawy temat Wink

.
A to nie jest czasem tak, że dusze idą do Boga tylko, bo on za to odpowiada, a nie Bogini?

Na ten temat nic nie wiadomo, przynajmniej ja nic wiem. Wiem tylko, ze Wicca w kwestii ostaniej reinkarnacji nie jest jednoznaczna. Dusze dolaczaja do Bogini i Boga, nie ma podzialow na Ja czy Jego. nic nie ginie i enregie mieszkajace w naszych duszach powracaja do boskiego zrodla ktore daly im poczatek. Smile

Hmm. Temat zaiste ciekawy. Wedłóg Huny SJ i NJ po śmierci łączą się WJ. Nie jestem pewien czy zaczynają tworzyć jedną spójną całość, czy też nadal mamy do czynienia z podzielnym NJ, SJ i WJ. O to najlepiej chyba spytać Vill o ile się pojawi. Jednak osobiście uważam i przyjmuje iż to co stanie się z duszą po śmierci ciała tzn. czy odrodzi się w nowym ciele, czy też wedłóg sensownego ( przynajmniej wedłóg mnie ) podziału Huny NJ, SJ i WJ spotykają się i dalej razem egzystują na wspólnej płaszczyźnie, czy też jak wedłóg wszelkich ( z tego co mi wiadomo ) pochodnych Judaizmu przechodzi do tego czegoś co jest zwane czyśćcem niebem czy piekłem, czy zaś wedłóg starożytnych egipcajan przechodzi do podziemnego królestwa cieni i czeka na zmartwychwstanie w swoim własnym ciele, no czy wreszcie pałęta się po tym świecie i wymiarach astralnych i co kolwiek tam jeszcze można wymyśleć zależy tylko od tej właśnie duszy. Wiem że z takim poglądem może być ciężko się zgodzić, w końcu każda wiara, każda religia określa na swoim gruncie co się z duszą po śmierci ciała stanie, ale też nie można twierdzić że jedna z religii co do tego ma rację a inne nie.

Na gruncie nekromancji (wyjątek - wersja amerykańska) uznaje się że dusza po śmierci zostaje tutaj (dłużej lub krócej, nie będe rozwijał) a potem przechodzi do Otchłani.
Otchłań to takie nietypowe miejsce (chodzi o percepcje czasu i wymiarów) gdzie dusze albo "są" zawieszone (niczym ubrania w magazynie) we "śnie", albo wracają inną drogą.

z tym że to jak poiegną losy indywidualnej osoby zależy od niej samej.
jest to skrótowy opis podobieństw jakie opisało kilku nekromantów w swych relacjach, i w pewnym zakresie jest to zgodne z tym co napisał longerman...

ciekawe Smile

w wersji amerykańskiej oni przyjmują zupełnie inne nazewnictwo, ciało astralne uznając za "ducha" który po smierci ciała fizycznego obumiera w ciagu paru miesiach (innymi słowy energia się rozprasza) co niby stanowi śmierć ostateczną.
niestety mamy problemy komunikacyjne na linii nekromanci europejscy <---> nekromanci amerykańscy i istnieje brak płynnej wymiany informacji Wink

a ja powiem tak, ogólnie, nie tylko o reinkarnacji w wicca....

czytaliście pratchetta ? w jego książkach każdy dostaje to w co wierzył, zaznaczam, to w co wierzył, a nie to na co zasłużył.... i ja własnie jestem podobnego zdania.....

Gość

Callista napisał:

a ja powiem tak, ogólnie, nie tylko o reinkarnacji w wicca....

czytaliście pratchetta ? w jego książkach każdy dostaje to w co wierzył, zaznaczam, to w co wierzył, a nie to na co zasłużył.... i ja własnie jestem podobnego zdania.....

bo o to chyba w tym wszystkim chodzi. Wiara potrafi zdzialac cuda.

cuda ? nie wierzę w cuda tak jak nie wierzę w czyny zwane "grzechami" ... nie żebym była pozbawiona moralności Twisted Evil

Oj Calli Calli. A czyż tego że struktury kamieni, powietrza i wody wydały życie, które przybrało dzisiejszą formę nie jest incydentem na niarę cudu ?? Przez miliardy lat gatunki zwierząt i roślin wymierały i powstawały nowe, szacuje się, że przynajmniej 5 razy wymierało ponad 90% populacjii wszystkich gatunków, a życie powstawało na nowo i nieustannie. Jeżeli po śmierci trafia się do mowego ciała to fakt szybkiego uzupełnienia tych braków po tych masowych zagładach jest w pełni zrozumiały. Problem tutaj stanowi to iż wszystkich organizmów nie mamy przez te tysiąclecia stałej liczby, ale ta liczba rośnie.

dla mnie reinkarnacja jest kontrowersyjna-dlaczego mam sie cieszyc kolejnym wcieleniem jak nie bede znal poprzedniego i go nie bede pamietal-jaki to ma ses jak bede jak nowa osoba ktora nic nie wie o poprzednim wcieleniu**jesli ono bylo...nie wiem czy mnnie rozumiecie

Longer, dla mnie nie ma w tym ani grama cudu, to ewolucja, nic więcej...

Ależ jesteś. Teraz wprawdzie niektórzy naukowcy potrafią uzyskać syntetyczne i sztuczne wirusy, ale ciekawe który z naukowców gdyby mu dać gryłki węgla, siarki, fosforu, żelaza, potasu i innych kilku pierwiastków z których składają się jednokomórkowe orgamizmy żywe, oraz warunki najbardziej zwykłe, nie labolatoryjne i brak przyrządów labolatoryjnech byłby w stanie z tego coś żywego ztworzyć. Jeżeli znasz takiego to daj mi na niego namiar, bo w naturze gdy tworzyło się pierwsze życie jak zapewne wiesz były tylko ciągle wybuchające wulkany, mnóstwo wody i powietrze z masą CO2 i SO2

dla mnie to cudem nie jest , naukowiec ma średnio 80 lat zycia a to co opisales twozylo sie przez setki milionow lat, chyba w tym czasie moglo dojsc do warunkow sprzyjających do powstania zycia. Mysle ze to nie cud tylko szczescie. A nie wiem czemu dales jako przyklad czlowieka - przciesz on nie jest wszechwiedzacy zeby stwozyc tak zycie.

Lord Chris de Gallias napisał:

dla mnie reinkarnacja jest kontrowersyjna-dlaczego mam sie cieszyc kolejnym wcieleniem jak nie bede znal poprzedniego i go nie bede pamietal

być może właśnie dlatego Wink

Szczęściem jest również to, że ciągle żyje, chociaż zdarzały mi się sytuacje, z których może nie tyle niepowinienem wyjść cało, czy też żywo, ale prawdopodobieństwo tego że z tego cało nie wyjde było wielkie. 8 lat i 5 dni temu była właśnie jedna z takich sytuacjii, gdy wrąbał we mnie kanciok na skrzyżowaniu. Ciągle jeszcze się zastanawiam jak to się stało, że zamiast wlecieć mu na maske i doznać poważniejszych obrażeń zostałem przez zderzak odrzucony i nie walnąłem o słóp znaku drogowego ani żaden słópek stojący przy krawężniku i nie rozwaliłem o niego głowy, oraz nie odrzuciło mnie prosto przed samochód i tym samym unikłem dodatkowego przejechania, tylko bezpiecznie wylądowałem na chodniku w pozycjii siedzącej. Tak to miałem wyjądkowe szczęście. Zupełnie tak jak jakieś półtorej roku temu w przedostatni dzień wakacjii, gdy jechałem z dużą prędkością na rowerze i przednie koło mi się w studzience ściekowej wykrzywiło. Obok mnie i za mną jechał ładny łańcuch samochodów, a ja szurałem po asfalcie i akurat widziałem jak mnie jeden wyprzedza. Gdyby nie to że sunąłem prosto, równolegle do krawężnika co nie jest tak łatwo osiągnąć zderzak, błotnik, opona czy co tam tylko się chce poprostu zrobiłoby mi trepanacje czaszki i niebyłby to profesjonalny zabieg. Hehe nawet od razu jak tylko się zatrzymałem na asfalcie to się pozbierałem i usunęłem z ulicy rower.

No ale dobra macie racje to wszystko ( powstanie życia ) to tylko zwykły fart, który jak to się mówi graniczy z cudem.