Rytuał Aury Chaosu

Rytuał Aury Chaosu
Frater 248

Puk Puk.
– „Kto tam?”
– „IO CHAOS!”
– „Wejść...”
... pukajcie, a będzie wam otworzone.

Rytuał „Aury Chaosu” jest praktyką stanowiącą rozwinięcie powszechnie znanego rytuału Wiru Chaosu. Ma ona ogromny potencjał dzięki czemu może być wykorzystana do wszelkich operacji magicznych. Podczas rytuału umysł doznaje symbolicznej rekonstrukcji swoich struktur celem poszerzenia świadomości w wyniku którego wewnętrzna reprezentacja poznawcza świata przestaje być postrzegana dialektycznie- oznacza to pewną jakość postrzegania wychodzącą ponad dualizmy. Praktyka Aury Chaosu jest jednocześnie potężną techniką medytacyjną stapiającą wszystkie właściwości percepcji i apercepcji w „jedno”.
W wyniku symulacji procesu rozpadu świata tracimy świadomość zmysłów, zarówno tych, które pozwalają na postrzeganie zewnętrzne jak i wewnętrzne. Następny etap jakim jest świadoma symulacja rekonstrukcji świata, wyłaniając kolejne jego właściwości takie jak wymiary odpowiada tworzeniem się sposobów jej rozumienia czyli tworzeniem się warstw percepcji. Po etapie rekonstrukcji dokonuje się ponownej symulacji rozpadu świata, a tym samym apercepcji celem osiągnięcia właściwego stanu poszerzonej świadomości (zubożałej o zmysły wewnętrzne), a kiedy zostanie to osiągnięte adept powinien utrzymać ten stan i pozwolić na automatyczną rekonstrukcję świata. Zadaniem Adepta jest utrzymanie stanu poszerzonej świadomości przez „pozycje śmierci”, która pozwala „wycofać się” poza granice świata dialektycznego. Każda forma ingerencji w powtórny proces rekonstrukcji (myśl, wyobraźnia) ogranicza świadomość do zmysłów, a przecież „Słowem grzechu jest ograniczenie!” (A.Crowley). Jeżeli jednak nasza świadomość dokona projekcji w świat powtórnie rekonstruowany to nie ma sensu powtórne „opanowywanie się” na drodze regresji. W takim wypadku bardziej zaleca się powtarzanie całego procesu, wszak wiadomo, że praktyka czyni mistrzem. Umiejętność poszerzania świadomości powinna zostać nabyta tylko w sposób naturalnego powtarzania procesu w wyniku którego adept, w niewymuszony sposób dostraja swoją świadomość do określonego stanu.
Pozwolimy sobie również dodać, iż rytuał Aury Chaosu jest kompatybilny z każdą ceremonią, przy czym najlepiej go wykorzystywać jako rytuał poprzedzający właściwe ceremonie, jako wprowadzenie stan poszerzonej świadomości- gnozy.

Aura Chaosu

Wymagania:
- Liber MMM
- Liber NOX, bądź Liber LUX
- Znajomość rytuału Wiru Chaosu
- Znajomość innych ceremonii (tylko w wypadku łączenia z rytem Aury Chaosu)

Uwagi wstępne: (wizualizacja)
- Punkt Centralny, reprezentujący chaos, powinien być wizualizowany na wysokości serca na Etapie 1.1
- Na Etapie 1.2 kiedy z pierwotnego chaosu wyłaniają się dwa pierwsze przeciwieństwa, wizualizowany punkt z którego wychodzą dwa przeciwstawne kierunki powinien przesunąć się w dół na miednicy Adepta przy jednoczesnej wizualizacji zakrzywiania się linii pod wpływem zstępowania punktu.
- Następne przeciwieństwa wyłaniane z pierwotnego chaosu powinny również spowodować obniżenie się punktu na wysokość genitaliów, powodując względne zakrzywienie linii po łuku.
- Na Etapie 1.3 przeciwieństwa wyłaniane z pierwotnego chaosu ponownie obniżają punkt centralny pod maga (może to być czakram podstawy, bądź sefira Malchut- zależne od postawy jaką przyjmiemy). Cztery stany skupienia materii (dwie przecinające się linie) wyłaniane na tym etapie wieńczą proces umiejscawiając adepta połowie sfery (zagiętych linii), wyglądało by to mniej więcej jak człowiek stojący w parasolu, który sięga wysokości serca.
- Pod koniec Etapu 1.3 przez nadanie tej połowicznej sferze ruchu wirowego, jak to się robi podczas rytuału Otwarcia Wiru Chaosu, rozszerzamy wir tak by wstępował wyżej i zamknął się jako sfera nad głową (kether, czakram korony).
- Kiedy już zamanifestujemy Wirową Kulę/ Aure Chaosu, możemy wizualizować jak wszystko co znamy nią jest, włącznie z naszym ciałem.
- Przechodząc do Etapu 2.0, który jest odpowiednikiem Etapu 1.0- „wypuszczamy świadomość” do punktu nad głową.

Przygotowanie:
- przyjęcie komfortowej pozycji
- relaksacja poprzez dowolną technikę
- rozpoczęcie rytuału sygnalizowane wypowiedzeniem słowa „Hut”

Etap 1.0 (dekonstrukcja)
- wypowiadamy „Xiqual Etheng” („Zamanifestuj Śmierć/ Rozpad”)
- medytujemy rozkład świata, staramy się wyodrębnić pewne elementy wewnętrznego świata poprzez ich rozbiór na czynniki pierwsze. W przypadku myślenia będzie to koncentracja na wybranym słowie z ciągu myśli i jego rozbiór na literki; później na znaki i dźwięk. W przypadku obrazów będzie to wyodrębnianie (rozkład) przestrzeni od przedmiotów. Co wyklucza względne relacje między przedmiotami (duży/ mały). Następnie rozbiór przestrzeni na poszczególne wymiary; rozbiór cech przedmiotów oddzielonych od przestrzeni na kolor, kształt.
- Kiedy osiągamy stan w którym myśli i obrazy przestają się świadomie przejawiać sygnalizujemy przejście do następnego etapu wypowiadając „Xiqual Udinbak” („Zamanifestuj Chaos”).

Etap 1.1 (rozpuszczanie)
- Adept Wizualizuje jak wszystko rozpuszcza się do jednego punktu.
- Osiągnięcie tego etapu jest równoznaczne z poszerzeniem świadomości powszechnie nazywane stanem gnostycznym. Jest to stan, w którym świadomość nie podtrzymuje struktury umysłu, nie wykazuje się aktywnością w odniesieniu do rozbitych elementów umysłu stanowiące chaos. Aktywność świadomości związana jest z ograniczeniem jej natury do zmysłów przez kategorie czasu i przestrzeni. Naturalną konsekwencją chaosu jest logos* (kategorie, które określają percepcje/ apercepcje).
*„Ogólna koncepcja Świata i Człowieka”
Frater 248 (art. dostępny na [link widoczny dla zalogowanych])

Etap 1.2 (połączenie- rekonstrukcja)
- Naturalną konsekwencją chaosu jest logos, który nadaje kierunek organizacji potencji wynikającej z chaosu. Jest to etap na którym symulujemy powstawanie kategorii, właściwości świata, niezbędnych do jego funkcjonowania. Łączymy ze sobą wymiary tworząc kategorie przestrzeni, implikacją przestrzeni jest Stała Plancka. Wyłaniając te dualizmy z chaosu wypowiadamy słowa „Xiqual Uzarthe, D’Kyeng” („Zamanifestuj Przestrzeń i Stałą Plancka) oraz wizualizujemy jak z jednopunktowej rzeczywistości wychodzą dwie przeciwległe linie, oznaczające wymiar długości.
- Przestrzeń ograniczana jedynie stałą plancka to forma, układ w którym organizowana jest energia. Świadomość na tym etapie realizuje pewne potencjały energetyczne, a pewnych nie. Są gwiazdy, które są wynikiem koncentracji informacji na danej nie ukonstytuowanej wcześniej energii. Są także „grawi gwiazdy” – czarne dziury pochłaniające światło- stanowiące ciemność, przeciwieństwo światła ale nie wynikającą z jego braku. Układ nabiera wartości informacyjnej, kiedy go tworzymy, wyłaniając z chaosu, wypowiadamy „Xiqual Kudex, Eacht” („Zamanifestuj Światło, Ciemność”).

Etap 1.3
- Świadomość następnie organizuje 4 stany skupienia materii: plazmatyczny, gazowy, wtedy to wypowiadamy „Xiqual Ashara, Dijov” („Zamanifestuj Ogień, Powietrze”); stały oraz ciekły stan skupienia materii wypowiadając „Xiqual Thaldoma, Nobo” („Zamanifestuj Wodę, Ziemię”)
- Po dokonaniu tej wstępnej organizacji nadajemy jej dynamikę. Informacja jako element układu wyższego w stosunku do układu trójwymiarowego, realizuje energię, materię czyli elementy układu niższego Wyobrażamy sobie jak przenikająca energię informacja organizuje ją i jak szereg takich procesów aktualizuje zmianę w całym świecie. Ta zmiana wynikająca z przepływu informacji postrzegana jest jako ruch, który implikuje czas. Na tym etapie mówimy „Xiqual Ongathawas Mechrahod” („zamanifestuj wirową kulę”). Tak proces rekonstrukcji zakończył się powstaniem reprezentacji świata i sposobu jego zrozumienia- percepcja/ apercepcja.

Etap 2.0 (powtórna dekonstrukcja)
- Analogicznie dokonujemy takiej samej operacji jaka została przedstawiona w opisie Etapu 1.0.

Etap 2.1 (Ani-Ani)

- Na tym etapie osiąga się gnozę poprzez „pozycje śmierci”. Wyraża się to stanem świadomości zawieszonej pomiędzy oddzielonymi od siebie dualnymi aspektami. Jest to stan biernego wycofania się, który należy utrzymać. W tym stanie należy oczekiwać, aż świadomość zacznie samoistnie konstytuować rzeczywistość. Chodzi tu o specyficzną formę zachowania bierności przy ponownej rekonstrukcji świata. Bierność tę można zachować poprzez odseparowanie się od „świadomości bycia”. Tłumacząc to na podstawie słów: Adept wycofuje się z „Ja jestem” do „Ja” tym samym pozwalając działać „jestem”, które będąc odseparowane od „ja” (brak świadomości bytu) staje się Prawdziwą Czystą Wolą organizującą wszechświat.

Etap 2.2 (Manifestacja Woli/ Zjednoczenie Pragnienia z Wolą)

- Doświadczanie „Ja” jest niczym doświadczanie pełni, która wyraża siebie poprzez pustkę. Ja manifestuje się samo z siebie kiedy jest „poruszone”. To poruszenie powinno nastąpić w momencie w którym świat dokonał ponownej dekonstrukcji poza „Ja” i zabiera się za jego rekonstrukcję. Proszenie o którym mowa jest kwintesencją doświadczeń transcendentnych, a nazywa się ono zjawiskiem Podnoszenia Wężowej Energii Kundalini. Podczas „procesu wycofania”, Kundalini się podnosiło, teraz podczas Manifestacji „Ja” jako „Ja Jestem” Kundalini świadomie się budzi dzięki czemu możliwe jest ukierunkowywanie Wężowej Energii.
- w momencie w którym „Ja” staje się „Ja Jestem”, celem manifestacji pragnienia (połączenie pragnienia z Wolą), nakładamy wirową kulę na nasz wszechświat, pozwalamy jej skumulować się w nas i wybuchnąć we wszystkie kierunki reorganizując świat rzeczywisty. Wykrzykujemy wtedy „Xiqual Chojofaques!”

Posłowie:

Tworząc Jaźń, stanowimy mistrzów wewnętrznej przemiany i jesteśmy świadomi Kundalini- Prawdziwej Woli, którą możemy przejawiać w każdym aspekcie życia. Kundalini to przebudzona moc Boga w nas, która otwiera drzwi do szerokiego działu okultyzmu jakim jest Eteryka. Dział ten opisuje metody przy pomocy których, za pomocą możliwości ukierunkowywania energii kundalinii możemy generować Eter, który jest podstawą do wykonywania nadludzkich wyczynów. Chodzi o doskonalenie sztuk chodzenia po wodzie, ogniu, i w powietrzu (lewitacja), szybkie poruszanie się, leczenie oraz możliwość obrony z wykorzystaniem siły umysłu. Kwestia eteryki jest wysoce niejasna, najczęściej jest pomijana ze względu na „nieprawdopodobność” i niezwykłość, którą z sobą reprezentuje.
Aura Chaosu, może zostać skojarzona z Chaosferą, jest to poniekąd to samo. Jednak technika Aury Chaosu była tworzona niezależnie od tych związanych z Chaosferą opisywaną w Liber Null. Rytuał Aury Chaosu był zainspirowany rytuałem Wiru Chaosu, co więcej rytuał ten jest naturalnym odpowiednikiem Wiru Chaosu na wyższym poziomie rozwoju. Aura Chaosu wynikła z prostej konsekwencji jaką było rozmyślanie nad naturą wszechrzeczy podczas medytacji Wiru Chaosu.
Rytuał Aury Chaosu może być niebezpieczny, a jest to związane z przebudzeniem „wężowej energii” dlatego przestrzegam przed ewentualnymi „skutkami ubocznymi” przebudzenia owej energii- skutki te zależą w dużej mierze od samego Adepta.
Frater 248