Emocja w magii

nie można się nie zgodzić, że emocje jako takie nie mogą być ani dobre, ani złe. To tylko teoria. W praktyce chyba nie ma nikogo kto ma problem z ich rozróżnianiem. Z emocjami w magii można pracować, albo walczyć z ich uporczywością, gdy "przeszkadzają"( to częściej ) np. podczas prób skupienia bierze kogoś cholera, albo śmiechawa i dwugodzinny ryt idzie w #$*&. Poddawanie się im jak pisze Dakki, bardzo osłabia wolę, one są jak króliki, mnożą się i mnożą bez opamiętania (zupełnie jak wyznawcy pis-u Wink

, stawianie im oporu rodzi pomieszanie i zaburzenia. Co z nimi robić?
Moim zdaniem trzeba im znaleźć właściwe im miejsce, w końcu stanowią część nas, więc takie podejście jawi mi się najbardziej naturalnym. Można je opanowywać i asymilować się z nimi w zależności od potrzeb. Brak harmonii zawsze prowadzi do ograniczeń. Tak sądzę.

blessed be.

Z pewnego punktu widzenia nie m aczegos takiego jak "negatywne", albo "pozytywne" emocje. Strach z jednej strony nas ogranicza, ale z drugiej strony ostrzega. ADHD cechuje sie często tym, ze chora osoba nie odczuwa strachu, i jest to upośledzenie.

Ale z innego punktu widzenia, gdy bezpodstawnie wywołuje sie u kogoś strach, to jest to negatywne uczcie.

Gość

osoba chora na ADHD nie jest upośledzona i nawet jak jestu niej brak strachu to normalna osoba jak kazda z nas

Gość

Eva unit 01 napisał:

Z pewnego punktu widzenia nie m aczegos takiego jak "negatywne", albo "pozytywne" emocje. Strach z jednej strony nas ogranicza, ale z drugiej strony ostrzega. ADHD cechuje sie często tym, ze chora osoba nie odczuwa strachu, i jest to upośledzenie.

Ale z innego punktu widzenia, gdy bezpodstawnie wywołuje sie u kogoś strach, to jest to negatywne uczcie.

tez strach moze byc emocja pozytywna nie tylko negatywna

nie ma czegoś takiego jak negatywne emocje.
to taki sam pusty frazes jak czarna i biała magia.

zło i dobro zależą od tego po której stronie ostrza się znajdujemy.

nienawiść napędza nas i rodzi determinację, daje siłę by walczyć.
miłość sprawia że opiekujemy się kochaną osobą i pomagamy jej,
zazdrość motywuje nas by chcieć więcej niż mamy,
strach ostrzega nas przed niebezpieczeńśtwami,
a duma sprawia że stoimy prosto, kiedy inni wokół czołgają się na kolanach.

emocje to życie - wszystkie służą *czemuś*

pozbawieni emocji będziecie po śmierci, to właśnie w odchłani,
miejscu gdzie emocje nie mają miejsca osiąga się ten swoisty spokój.
no ale żeby tego doświadczyć trzeba być nekromantą - albo umrzeć.

"i nawet jak jestu niej brak strachu to normalna osoba jak kazda z nas"

No nie bardzo, bo jeśli nie czuje strachu, to nie zachowuje sie normalnie. Nie ma tego alarmu w głowie który mówi jej co jest niebezpieczne, musi cos przemyslec zeby zrozumiec ze jest to niebezpieczne.